Οι άνθρωποι ζουν στις πλάτες τιτάνων, δηλαδή τεράστιων ζωντανών πλασμάτων που φιλοξενούν την ανθρωπότητα αλλά και άλλες μορφές χερσαίας ζωής. Ο Rex λοιπόν, βρίσκεται από την μια στιγμή στην άλλη να κατέχει ένα από τα πιο δυνατά blades, τα οποία δεν είναι μόνο όπλα αλλά και χαρακτήρες στο παιχνίδι με (συνήθως) ανθρώπινη μορφή και ανάγεται χωρίς να το θέλει σε “driver”, δηλαδή έναν κάτοχο τέτοιου όπλου. Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από το Elysium που είναι κάτι σαν την Γη της Επαγγελίας στην κορυφή του γιγάντιου δέντρου που φυτρώνει στην μέση του Alrest, το γεγονός ότι οι τιτάνες πεθαίνουν σιγά σιγά και οι άνθρωποι δεν θα έχουν που να ζήσουν, αλλά και το ότι κάποιοι χαρακτήρες έχουν βάλει στο μάτι το blade του Rex, αφού είναι απ’ τα πιο δυνατά. Συναντάτε πολύ πόνο, θάνατο και ανατροπές στο σενάριο, όμως η χαζογιαπονεζίλα πάει κι έρχεται. Ο Rex είναι μια περίπτωση που θυμίζει εκνευριστικά shonen χαρακτήρα όπως το Naruto με την ακράτητη αισιοδοξία του και το πόσο “καλό παιδί” είναι, παρόλο που έχει λίγο την αλητεία μέσα του. Το δε blade της ιστορίας (ονόματι Pyra) συμπεριφέρεται σαν μια ανίδεη waifu! Απλά αν δεν το έχετε με τον τρόπο που γράφονται οι ιαπωνικές ιστορίες, δεν θα σας αρέσει ούτε και αυτή του Xenoblade Chronicles 2.
Όμως τα άλλα δύο πράγματα για τα οποία είναι γνωστή η σειρά Xenoblade, πέραν της ιστορίας, είναι οι τεράστιοι κόσμοι και το σύστημα μάχης. Το Xenoblade Chronicles 2 έχει και από τα δύο, αν και ο κόσμος του είναι αρκετά πιο κατακερματισμένος από αυτούς των πρηγούμενων Xenoblade Chronicles λόγω των τιτάνων. Έχει όμως τεράστια ποικιλία από περιοχές που περιέχουν διαφορετικούς εχθρούς καθώς και κομμάτια της ιστορίας του Alrest και των χαρακτήρων, καθώς μερικές φορές επισκέπτονται τις γενέτειρές τους. Αν ψάξετε, υπάρχουν και κομμάτια του lore διάσπαρτα δεξιά και αριστερά, πολλές φορές με την μορφή side-quests, τα οποία είναι όπως πάντα αρκετά για να σας κρατήσουν στο παιχνίδι μέχρι να κλείσετε τριψήφιο αριθμό ωρών. Το πρόβλημα με όλα τα παραπάνω είναι ότι ο χάρτης του παιχνιδιού είναι σχετικά άχρηστος. Το mini-map είναι δυσανάγνωστο και ο χάρτης της περιοχής είναι χωρισμένος σε υποπεριοχές. Το fast travel από την μία λύνει το πρόβλημα του να επισκέπτεστε διάφορες περιοχές όποτε θέλετε εσείς. Ταυτόχρονα όμως όντας μια λειτουργία που χρησιμοποιείται σε μόνιμη βάση, με το μπερδεμένο σύστημα του χάρτη και το γεγονός ότι τρώτε αρκετή ώρα στο κυλιόμενο μενού με τις τοποθεσίες, τις ζώνες κλπ, γίνεται αρκετά ενοχλητικό. Επίσης, ένα παλιό πρόβλημα επιστρέφει: οι τοποθεσίες μπορεί να είναι τεράστιες με φοβερή τοπογραφία ή αρχιτεκτονική όταν μιλάμε για κτίρια, αλλά λειτουργούν ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο στη σειρά εδώ και επτά χρόνια. Οι εχθροί απλά κάθονται στο χάρτη. Κάποιοι σας επιτίθενται με το που σας αντιλαμβάνονται, κάποιοι άλλοι απλά συνεχίζουν μέχρι να κάνετε κάτι που θα τους θυμώσει. Κοινώς, βλέπετε τρομερές θέες κλπ, αλλά τίποτα από αυτά δεν φαίνεται αρκετά οργανικό. Ευτυχώς το παιχνίδι δεν σας πιέζει ως προς το τί θα κάνετε και με ποια σειρά. Σίγουρα ο ανοιχτός κόσμος σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το παιχνίδι είναι καθαρά ένα JRPG βασισμένο στην ιστορία, είναι κάτι που προκαλεί “παράσιτα” στον εγκέφαλο του παίκτη για το τί πρέπει να κάνει ακριβώς. Τα στοιχεία της ιστορίας και του ανοιχτού sandbox δεν έχουν ρυθμιστεί τόσο καλά. Όμως αυτό είναι αμελητέο διότι, ότι και να κάνετε, δεν έχετε κανένα θέμα με τον χρόνο ή κάποιον περιορισμό, εκμηδενίζοντας έτσι οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει από την κακή προσαρμογή των στοιχείων της ιστορίας στον ανοιχτό κόσμο. Το σύστημα μάχης θυμίζει λίγο-πολύ αυτό των πρηγούμενων Xenoblade. Οι βασικές επιθέσεις είναι λιγότερο ή περισσότερο αποδοτικές ανάλογα με τη θέση του χαρακτήρα σε σχέση με τον εχθρό και είναι αυτόματες. Όμως κάτω από την απλότητα που υπάρχει στην επιφάνεια, κρύβεται ένα βαθύ σύστημα μάχης με πολλές ευκαιρίες για customization. Όπως και στα προηγούμενα Xenoblade, έχετε στην διάθεσή σας διάφορα arts, επιθέσεις δηλαδή που είναι πιο δυνατές ή έχουν άλλες ιδιότητες όπως να ακινητοποιούν τους εχθρούς για λίγο ή να δίνουν status buffs στους χαρακτήρες της ομάδας σας ή υποβαθμίσεις στους εχθρούς. Στην προκειμένη περίπτωση, τα arts είναι συνυφασμένα με τα blades.
H Pyra, για παράδειγμα, είναι ένα blade που έχει σχέση με φωτιά. Είναι το κύριο blade που έχετε στο παιχνίδι διότι το επιβάλλει η ιστορία. Τα δευτερεύοντα blades-χαρακτήρες όμως είναι αυτά που καθορίζουν την επιτυχία σας στις μάχες. Πρέπει όχι μόνο να τα μαζεύετε, αλλά και να τα αναβαθμίζετε με διάφορους τρόπους, ώστε να έχετε νέα, δυνατότερα arts για να τα χρησιμοποιήσετε στην μάχη. Μην ξεχνάτε όμως ότι πέρα από όπλα, τα blades είναι και χαρακτήρες, πράγμα που ανεβάζει την αξία τους στο party σας. Η εναλλαγή των blades κατά την διάρκεια της μάχης είναι επίσης σημαντική. Μπορείτε να καταστρώσετε στρατηγικές την ίδια στιγμή που πολεμάτε. Βέβαια, το μεγάλο πρόβλημα είναι το HUD, που σε κάποιες στιγμές γίνεται υπερβολικά περίπλοκο, ειδικά όταν στην οθόνη υπάρχουν πολλά πράγματα όπως χαρακτήρες, εφέ κλπ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου